Art nouveau als inspiratiebron

Aurélien Fraisse, jong meubelmaker

Voor zijn eindwerk meubelmakerij koos Aurélien Fraisse voor een originele tafel, geïnspireerd op de Art nouveau-stijl. Een mooie technische en esthetische uitdaging die drie houtsoorten combineert – olijfes, wengé en beuk – en die opschudding zou moeten veroorzaken.

Belast met de bouw van een meubelstuk van het ontwerp tot de realisatie, geeft Aurélien Fraisse toelichting bij het wordingsproces van zijn project. Ik beschikte over voldoende tijd om in het atelier te experimenteren en legde me de tweevoudige verplichting op om enerzijds de grondstof niet te verminken en anderzijds de mechanische eigenschappen te overstijgen, legt de jong afgestudeerde uit. Met een grote bewondering voor de Art Nouveau en zijn vitaliteit, haalde ik mijn inspiratie bij de realisaties en de denkers uit die stroming. Andere realisaties hebben me ook geïnspireerd, zoals het ‘bureau 4480’ van Guillaume Dulau, de creaties van meubelmaker Joseph Walsh of de lijmloze gelamelleerde stoelen van Salomé de Fontaignieu. Ik liet me leiden door maquettes en de techniek mondde uit in vezelachtige, plantaardige, lichte vormen die het levendige verbeelden.

Gebruik van hout op een intelligente manier

Op het ogenblik van de cruciale keuze van de houtsoorten, liet de student zich omwille van zijn soepelheid en vormgeheugen verleiden door de es. Aangezien het dessin van het tafelblad weelderig was, wilde hij een tweede houtsoort met fijne aderen gebruiken om de olijfes tot zijn recht te laten komen. Meerdere opties boden zich aan en hij koos wengé als fineerlaag, een erg donkere, fijne houtsoort. Voor het onderstel van de tafel opteerde hij uiteindelijk voor beuk.

Achtereenvolgende uitdagingen

Op technisch gebied verduidelijkt Aurélien dat hij het hout niet drooggestookt heeft: de lamellen werden gebogen gelijmd, met een ongelijmd deel dat een leemte creëert. Door het niet droog te stoken, heb ik alleen maar van de soepelheid van de es gebruikt gemaakt om de lamellen te bevestigen. Het fineren van de wengé vormde een ware technische uitdaging omdat deze houtsoort een zorgvuldige toepassing vereist. De grootste moeilijkheden schuilen in de lijming van de gebogen lamellen en het zagen van het essen tafelblad. Ik heb een olijfessen plaat in lamellen van 3 mm dik gesneden, maar de meubelmachines zijn niet echt geschikt voor een dergelijke dikte. Men zou dus kunnen stellen dat ik de fineerlaag van 3 mm dik zelf heb gemaakt. Wat de rest betreft, heb ik bijzonder veel aandacht besteed aan het inleggen van de vezels en de zwaluwstaartassemblage.

Tussentijdse projectevolutie

Zelfs als het basisidee in de loop van de tijd niet veranderd is, is het project niettemin geëvolueerd op het vlak van het dessin. Vanaf het begin wilde ik een indruk van beweging creëren. Dit werk heeft me mettertijd het definitieve dessin van het tafelblad doen herzien.

Commercialisering

Dit project was enerzijds een experiment en hield anderzijds het maken van een prototype in. De jonge meubelmaker kent nu de meest complexe productiestadia die voor verbetering vatbaar zijn. In het licht van het eindresultaat, is Aurélien Fraisse van oordeel dat het prototype op kleine schaal in de handel gebracht kan worden. Dit project was erg verrijkend en ik ben erg opgetogen dat ik het idee volledig heb kunnen uitvoeren. Voor mij is de Art Nouveau een uitgesproken moderne stijl die een innovatiebron kan zijn.

Andere projecten?

Ik heb ook een commode in een herbewerkte Lodewijk XV-stijl gerealiseerd. Een technisch verrijkend en vernieuwend project omwille van zijn positionering in de ruimte omdat het een meubel met een uitstekende hoek betreft. Wordt vervolgd …

Meer info:

Aurélien Fraisse: aurelien.fraisse@laposte.net