De poot van een originele tafel

Als architect, begon François Dedeur tijdens zijn vrijetijd aan het ontwerp van massiefhouten meubilair. Een meesterzet aangezien hij met zijn eerste realisatie de eerste prijs van de wedstrijd Houtdesign 2009, georganiseerd in de marge van de beurs Bois & Habitat, in de wacht sleepte.

Omdat hij zin had om zijn oude tafel te vervangen, begon François Dedeur een idee uit te werken dat al lang in zijn gedachten speelde. Een visueel lichte tafel met hedendaagse lijnen, waarvan de poten gedemonteerd konden worden. Elke creatie ontstaat uit eisen en afneembare poten leken me een zinvolle eis, licht François Dedeur toe. Het eindresultaat was op zijn minst origineel.

Lichtheid en stabiliteit

Zijn ‘Josef’ tafel bestaat uit drie elementen: een frame, een ingebed tafelblad en poten die in V-vorm in elkaar passen. De originaliteit van het ontwerp zit vervat in de eenvoud en het vernuft van de assemblage van de tafel omdat geen enkel element vastgeschroefd of gelijmd is. De poten worden eenvoudigweg in het frame gevoegd, maar niet gekantrecht (op de hoeken van de tafel). De ineensluiting draagt ook bij tot de schoonheid van de tafel. Door een technisch handigheidje te gebruiken, heb ik de assemblage van het frame en de assemblage van de poten van elkaar gescheiden. Ondanks de lichte indruk die de tafel uitstraalt, gaat er toch een indrukwekkende stabiliteit vanuit. Hoe harder je immers op de tafel duwt, hoe steviger de assemblage wordt.

Tafelblad

Vermits het tafelblad in het frame ingebed is, blijft de smalle zijde van de planken van het tafelblad onzichtbaar, wat de tafel een homogener uitzicht geeft. De planken zijn samengesteld uit ongelijmde veertjes, waarna een open voeg van hoogstens 1 mm zichtbaar blijft. Klanten die deze open voegen zouden willen voorkomen, kunnen kiezen voor een drielagig paneel van 6 mm, maar hierdoor gaat de natuurlijke charme van massiefhout verloren.

Gedeponeerd model

In het vooruitzicht van de wedstrijd, had de echtgenote van François Dedeur gecontroleerd of zijn assemblagesysteem nog niet gepatenteerd was en stappen ondernomen om zijn model te deponeren. Men kan niet voorzichtig genoeg zijn, steekt zijn echtgenote Fabienne Castagne van wal, wier onderneming Lodjî sinds iets meer dan een jaar de verkoop verzorgt van de tafel en van andere nieuwe creaties.

Massiefhouten meubilair

Binnen het hedendaagse design is de bewerking van massiefhout een moeilijk, maar weinig uitgebaat marktsegment, verklaart de ontwerper. Het is erg moeilijk om een mooi meubel te maken. Doorgaans zijn massiefhouten tafels zwaar en hoekig. Ik wilde het tegendeel bewijzen door op zoek te gaan naar lichtheid en ergonomie. Daarom werden alle hoeken van het frame afgerond. Door het tafelblad in het frame in te passen, heb ik ook met minder dikke planken kunnen werken.

Lokaal hout

‘Als je een wedstrijd wil winnen, gebruik je esdoorn’, wierp een zager aan wie de architect/ontwerper enkele tips had gevraagd hem toe. Ik maak er een erezaak van om enkel lokaal hout te gebruiken, gaat François Dedeur verder. Het eerste model werd uit esdoorn vervaardigd, maar op verzoek van klanten, zagen variaties in beuk, es of eik reeds het daglicht.

Afmetingen

Net als bij de houtsoorten, kunnen de afmetingen op verzoek bepaald worden. De enige beperking is de maximale lengte/breedte van 2,4 meter. Bij grotere afmetingen, wordt het tafelblad te soepel. Een verlengstuk kan optioneel voorgesteld worden. Op onzichtbare wijze kan het frame met behulp van een scharnier onder de tafel dichtgeklapt worden. De kleinere tafelbladen van de verlengstukken zijn niet in de tafel geïntegreerd.

Productie

Een van de basisvoorwaarden van de ontwerper was dat de tafel volledig machinaal bewerkbaar zou zijn. Er kon geen sprake van zijn dat het zaagwerk niet met een machine gedaan kon worden. Een modelstuk werd door een meubelmaker afgewerkt die de productie op verzoek verzekerde. Om de fabricatie te optimaliseren, onderzoekt François Dedeur de mogelijkheid om de tafel in kleine reeksen te produceren. Een van de voordelen van het model is dat de poot, ongeacht de afmetingen van de tafel, telkens identiek blijft.

Andere projecten?

Na verloop van tijd, kon de ontwerper het gedrag van zijn tafel in de tijd bestuderen. Het assemblagesysteem wordt uitgetest en nieuwe ontwerpen staan eraan te komen. Het gamma zou weldra worden uitgebreid met een ‘alledaagse tafel’. Deze tafel zal de vorm krijgen van een reusachtige smeerplank. Een buffetkast in dezelfde stijl als de eerste tafel wordt nog ontwikkeld, terwijl een kapstok binnenkort in productie gaat. Van een salontafel moet tenslotte enkel nog een prototype gemaakt worden. Op onze schaal blijft investeren in prototypes een moeilijke onderneming en een rem op de ontwikkeling, gaat hij verder. Niemand twijfelt er echter nog aan dat we de komende jaren nog over deze ontwerper zullen horen spreken. Wordt vervolgd?

Meer info:

Lodjî

Fabienne Castagne

10 rue Henry Linchet

5020 Flawinne

T. 081 736523

M. 0475 685671

www.lodji.be

info.lodji@skynet.be